Kiwi's!!!
Blijf op de hoogte en volg Christel
27 November 2014 | Nieuw Zeeland, Wellington
Hallo allemaal!
Eindelijk is het dan zover! Ik zit in Nieuw Zeeland!! Na maanden van voorbereiden, dromen en regelen ben ik er :) Wellington! Verkozen tot de koelste/coolste kleine hoofdstad ter wereld.
De eerste paar dagen doorgebracht in een hostel, om van daar uit m'n nieuwe leventje vorm te geven. Al snel vond ik, met behulp van een leuke Belg, een prachtig appartement, volledig in oud Victoriaanse stijl. Mooie grote kamer voor mezelf en op dit moment 3 huisgenoten, allemaal uit Wellington zelf. Grote huiskamer met open keuken en veel licht door de ramen. Helaas ook erg, erg veel wind die op de ramen beukt, maar dat hoort bij de stad.
Ik viel meteen met m'n neus in de boter, ze vieren hier Guy Fawkes Day, een groots vuurwerkspektakel omdat 400 jaar geleden iemand probeerde het parlement op te blazen en hier niet in slaagde. Reden genoeg voor een feestje!
Wellington is prachtig, als je alle heuvels en trappen vergeet, zie je de schoonheid van de stad. Redelijk compact op elkaar, prachtige haven en schitterende (gratis!) musea. Het valt me meteen op hoe vriendelijk de mensen zijn, ze lijken oprecht geinteresseerd en zijn meesters in koetjes en kalfjes gesprekjes. Via Meetup kon ik hier ook snel wat mensen beter leren kennen en dankzij de salsa en tango hou ik me 's avonds bezig :) Ik ga zelfs meedoen met een dragon boat race! Traditionele lange houten boot met 20 mensen die peddelen voor hun leven! Morgen vroeg een zwemtest om te laten zien dat ik niet ga verdrinken en dan 4 maanden lang trainen voor de race in maart :)
En ik heb een auto gekocht! M'n eerste auto ooit! Een lief, oud bakbeestje, een Honda Civic voor de ongelofelijke prijs van 1000 dollar (zo'n 600 euro). Wel een automaat, want links rijden lukt nog net, maar lijkt schakelen ging me te ver!
Aangezien ik nog wat tijd over had en het wel erg gezellig was met die eerder genoemde leuke Belg, besloot ik hem op te zoeken in Christchurch, een stad die heel zwaar getroffen is door de aardbevingen in 2010 en 2011. Het is erg indrukwekkend om te zien hoe er op ontelbaar veel plekken in de stad nog gewerkt wordt, veel gebouwen zijn uit veiligheidsoverwegingen neergehaald of staan leeg. Een groot gedeelte van de bevolking schijnt weggetrokken te zijn, waardoor er bijna een soort spookstadje is ontstaan. Daar bleven we dus ook niet lang en trokken naar Kaikoura, net boven Christchurch. Een stadje van niks, met 2 kroegen en 1 kerk, maar vooral beroemd vanwege de walvissen en dolfijnen! Nadat ik m'n ergste angst had overwonnen en Jonathan, de Belg, beloofde m'n hand vast te houden, klommen we in een heel klein vliegtuigje met nauwelijks plaats voor 3 personen en vlogen over het water op zoek naar de 'sperm whales', die zo'n 16 meter kunnen worden! Wij hadden geluk en vlogen er recht op af en konden er keurige rondjes omheen vliegen tot hij z'n grote staart omhoog stak en weer voor een uur onder water ging dobberen. Daarna over honderden dolfijnen gevlogen die zich heerlijk vermaakten met springen en duiken en salto's maken en vis vangen en.... Heel leuk om te zien!
Na zoveel actie besloten we weer te ontspannen en brachten we een bezoek aan de Hanmer hot springs, natuurlijke warm water baden tot 42 graden. Zolang je de rotte eieren lucht niet ruikt, is het heerlijk!
Na een paar heerlijke dagen en een flitsbezoek aan het zuid eiland, teruggevolgen naar Wellington, wat al verrassend snel al thuis aanvoelt.
Maar ik kwam natuurlijk om te werken! Ik heb nog een laatste interview moeten geven voor m'n registratie tot ik eindelijk echt kon gaan werken. Ze waren zelfs zo blij dat ik er was, dat ik 2 weken eerder begonnen ben dan eerder gepland!
De eerste dag werden ik en de andere assistenten officieel welkom geheten door het bestuur van het ziekenhuis. Dit noemen ze een Mihi Whakatau, een traditionele Maori welkom ceremonie. Na de hongi (begroeting waarbij je met de neuzen tegen elkaar aan komt) zaten de mannen vooraan en de vrouwen achteraan en heette de mana whenua (een oude Maori vrouw) ons als manuhiri (bezoekers) welkom met verschillende Maori liederen en toespraken. Daarna zongen wij ook een lied(je) en konden we echt beginnen met werken. Ik moet zeggen dat het heel bijzonder was dit zo mee te maken, voelde me echt vereerd.
En dan zit nu m'n eerste werkweek er al weer bijna op. Ik werk in een Fact team, wat inhoudt dat er ongeveer 600 patienten zijn, vaak met chronische psychische aandoeningen, die regelmatig gezien worden, thuis of op kantoor. Mijn taak hierin is om de medicatie voor (een deel van) deze mensen te regelen en bij nieuwe mensen diagnostiek toe te passen. Alles gaat hier vrij informeel en open en iedereen is erg blij dat ik er ben, aangezien ze de afgelopen paar maanden geen assistent hier hadden werken. Hoe informeel het is, bleek tijdens de eerste teamvergadering, waarbij 1 van de oudere verpleegkundigen uit haar handtas haar breiwerk tevoorschijn haalde en rustig een paar steekjes zette. Ik bleek de enige te zijn die hier raar van op keek :) En m'n eerste dag kreeg ik meteen een uitnodiging voor de kerst-bbq in de zon, moet daar ook nog even aan wennen!
Ik blijft hier tot eind januari werken en ga dan nog 2 maanden het ziekenhuis is, waar ik de consulten ga doen. Het lijkt me een leuke en uitdagende combi. Het is nog wel even inlezen in alle wetten hier, welke medicijnen ze gebruiken en hoe die voor te schrijven en met name alle afkortingen en Maori namen die ze gebruiken! Niet beseft dat dit een officiele taal van Nieuw Zeeland is en dus veel gebruikt wordt.
Tot nu toe bevalt het dus erg goed hier, zou hier zomaar kunnen wennen ;) Hoewel ik ook erg blij was toen ik uitgenodigd werd door een Nederlandse collega hier om Zwarte Piet te spelen voor de Nederlandse Ambassade, kan Nederland dus niet loslaten!
Ik kijk er naar uit Annemiek en Donald straks mijn stad te laten zien!
Ik wens iedereen alvast een hele fijne Sinterklaas, hopelijk zonder teveel gedoe rondom Zwarte Piet en een hele fijne kerst. Ik zal aan jullie denken wanneer ik zonnebrand creme opsmeer en m'n zonnebril opzet ;)
Dikke kus, Christel
Eindelijk is het dan zover! Ik zit in Nieuw Zeeland!! Na maanden van voorbereiden, dromen en regelen ben ik er :) Wellington! Verkozen tot de koelste/coolste kleine hoofdstad ter wereld.
De eerste paar dagen doorgebracht in een hostel, om van daar uit m'n nieuwe leventje vorm te geven. Al snel vond ik, met behulp van een leuke Belg, een prachtig appartement, volledig in oud Victoriaanse stijl. Mooie grote kamer voor mezelf en op dit moment 3 huisgenoten, allemaal uit Wellington zelf. Grote huiskamer met open keuken en veel licht door de ramen. Helaas ook erg, erg veel wind die op de ramen beukt, maar dat hoort bij de stad.
Ik viel meteen met m'n neus in de boter, ze vieren hier Guy Fawkes Day, een groots vuurwerkspektakel omdat 400 jaar geleden iemand probeerde het parlement op te blazen en hier niet in slaagde. Reden genoeg voor een feestje!
Wellington is prachtig, als je alle heuvels en trappen vergeet, zie je de schoonheid van de stad. Redelijk compact op elkaar, prachtige haven en schitterende (gratis!) musea. Het valt me meteen op hoe vriendelijk de mensen zijn, ze lijken oprecht geinteresseerd en zijn meesters in koetjes en kalfjes gesprekjes. Via Meetup kon ik hier ook snel wat mensen beter leren kennen en dankzij de salsa en tango hou ik me 's avonds bezig :) Ik ga zelfs meedoen met een dragon boat race! Traditionele lange houten boot met 20 mensen die peddelen voor hun leven! Morgen vroeg een zwemtest om te laten zien dat ik niet ga verdrinken en dan 4 maanden lang trainen voor de race in maart :)
En ik heb een auto gekocht! M'n eerste auto ooit! Een lief, oud bakbeestje, een Honda Civic voor de ongelofelijke prijs van 1000 dollar (zo'n 600 euro). Wel een automaat, want links rijden lukt nog net, maar lijkt schakelen ging me te ver!
Aangezien ik nog wat tijd over had en het wel erg gezellig was met die eerder genoemde leuke Belg, besloot ik hem op te zoeken in Christchurch, een stad die heel zwaar getroffen is door de aardbevingen in 2010 en 2011. Het is erg indrukwekkend om te zien hoe er op ontelbaar veel plekken in de stad nog gewerkt wordt, veel gebouwen zijn uit veiligheidsoverwegingen neergehaald of staan leeg. Een groot gedeelte van de bevolking schijnt weggetrokken te zijn, waardoor er bijna een soort spookstadje is ontstaan. Daar bleven we dus ook niet lang en trokken naar Kaikoura, net boven Christchurch. Een stadje van niks, met 2 kroegen en 1 kerk, maar vooral beroemd vanwege de walvissen en dolfijnen! Nadat ik m'n ergste angst had overwonnen en Jonathan, de Belg, beloofde m'n hand vast te houden, klommen we in een heel klein vliegtuigje met nauwelijks plaats voor 3 personen en vlogen over het water op zoek naar de 'sperm whales', die zo'n 16 meter kunnen worden! Wij hadden geluk en vlogen er recht op af en konden er keurige rondjes omheen vliegen tot hij z'n grote staart omhoog stak en weer voor een uur onder water ging dobberen. Daarna over honderden dolfijnen gevlogen die zich heerlijk vermaakten met springen en duiken en salto's maken en vis vangen en.... Heel leuk om te zien!
Na zoveel actie besloten we weer te ontspannen en brachten we een bezoek aan de Hanmer hot springs, natuurlijke warm water baden tot 42 graden. Zolang je de rotte eieren lucht niet ruikt, is het heerlijk!
Na een paar heerlijke dagen en een flitsbezoek aan het zuid eiland, teruggevolgen naar Wellington, wat al verrassend snel al thuis aanvoelt.
Maar ik kwam natuurlijk om te werken! Ik heb nog een laatste interview moeten geven voor m'n registratie tot ik eindelijk echt kon gaan werken. Ze waren zelfs zo blij dat ik er was, dat ik 2 weken eerder begonnen ben dan eerder gepland!
De eerste dag werden ik en de andere assistenten officieel welkom geheten door het bestuur van het ziekenhuis. Dit noemen ze een Mihi Whakatau, een traditionele Maori welkom ceremonie. Na de hongi (begroeting waarbij je met de neuzen tegen elkaar aan komt) zaten de mannen vooraan en de vrouwen achteraan en heette de mana whenua (een oude Maori vrouw) ons als manuhiri (bezoekers) welkom met verschillende Maori liederen en toespraken. Daarna zongen wij ook een lied(je) en konden we echt beginnen met werken. Ik moet zeggen dat het heel bijzonder was dit zo mee te maken, voelde me echt vereerd.
En dan zit nu m'n eerste werkweek er al weer bijna op. Ik werk in een Fact team, wat inhoudt dat er ongeveer 600 patienten zijn, vaak met chronische psychische aandoeningen, die regelmatig gezien worden, thuis of op kantoor. Mijn taak hierin is om de medicatie voor (een deel van) deze mensen te regelen en bij nieuwe mensen diagnostiek toe te passen. Alles gaat hier vrij informeel en open en iedereen is erg blij dat ik er ben, aangezien ze de afgelopen paar maanden geen assistent hier hadden werken. Hoe informeel het is, bleek tijdens de eerste teamvergadering, waarbij 1 van de oudere verpleegkundigen uit haar handtas haar breiwerk tevoorschijn haalde en rustig een paar steekjes zette. Ik bleek de enige te zijn die hier raar van op keek :) En m'n eerste dag kreeg ik meteen een uitnodiging voor de kerst-bbq in de zon, moet daar ook nog even aan wennen!
Ik blijft hier tot eind januari werken en ga dan nog 2 maanden het ziekenhuis is, waar ik de consulten ga doen. Het lijkt me een leuke en uitdagende combi. Het is nog wel even inlezen in alle wetten hier, welke medicijnen ze gebruiken en hoe die voor te schrijven en met name alle afkortingen en Maori namen die ze gebruiken! Niet beseft dat dit een officiele taal van Nieuw Zeeland is en dus veel gebruikt wordt.
Tot nu toe bevalt het dus erg goed hier, zou hier zomaar kunnen wennen ;) Hoewel ik ook erg blij was toen ik uitgenodigd werd door een Nederlandse collega hier om Zwarte Piet te spelen voor de Nederlandse Ambassade, kan Nederland dus niet loslaten!
Ik kijk er naar uit Annemiek en Donald straks mijn stad te laten zien!
Ik wens iedereen alvast een hele fijne Sinterklaas, hopelijk zonder teveel gedoe rondom Zwarte Piet en een hele fijne kerst. Ik zal aan jullie denken wanneer ik zonnebrand creme opsmeer en m'n zonnebril opzet ;)
Dikke kus, Christel
-
28 November 2014 - 09:03
Robin:
Christel,
heerlijk om je verhalen te lezen.
Wat beleef je veel!
Geniet er van. En fijn dat je het met ons deelt. Kunnen we ook een beetje mee genieten.
Groetjes,
Robin -
28 November 2014 - 09:19
Annemiek:
Hoi Christel
Door jouw verhalen krijgen we nog meer zin om naar Nieuw Zeeland te gaan.
Leuk om alles te zien waar je over vertelt. Werk ze maar vooral geniet ervan. -
28 November 2014 - 10:25
Thea En Ton:
Hoi Christel
Wat een leuk verslag heb je weer geschreven, we lezen dat je het erg naar je zin hebt dus dat is leuk!
Je maakt ook leuke dingen mee en daar moet je maar flink van profiteren want je tijd daar is voorbij voordat je het weet.
Geniet nog maar lekker van alles en vooral van de zon want hier is het maar koud!!!!
Heel veel lieve groetjes van Ton en Thea.
-
28 November 2014 - 13:27
Karin :
Hoi Christel,
Fijn om weer wat van je te horen. Morgen ben ik Zwarte Piet en Giel Sinterklaas. Ik zal aan je denken als een "collega Piet". Veel plezier verder. xx Karin -
29 November 2014 - 11:17
Marlou:
Christel, wat kun jij toch leuk je belevingen op 'papier zetten'. Super om te lezen!
Geniet van Wellington en je avontuur, voor je het weet is het weer voorbij.
Liefs x -
29 November 2014 - 11:17
Marlou:
Christel, wat kun jij toch leuk je belevingen op 'papier zetten'. Super om te lezen!
Geniet van Wellington en je avontuur, voor je het weet is het weer voorbij.
Liefs x -
29 November 2014 - 11:17
Marlou:
Christel, wat kun jij toch leuk je belevingen op 'papier zetten'. Super om te lezen!
Geniet van Wellington en je avontuur, voor je het weet is het weer voorbij.
Liefs x -
03 December 2014 - 20:56
Rowin:
super om te lezen!! Geweldig, prachtige avonturen :) geniet, geniet, geniet....! -
06 December 2014 - 08:25
Annemiek:
Hoi Christel,
Wat een prachtige verhalen weer Je straalt helemaal op de foto's. Stiekem wel een beetje jaloers (niet op je tocht op de vulkaan :))
En wat een prachtig huis heb je in Wellington. Heel veel plezier op deze bijzondere reis!
Geniet van alle bijzondere ervaringen en alvast fijne feestdagen!!
Lieve groetjes Annemiek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
